Arkhé

Antzinako Greziar filosofian, arkhé filosofo presokratikoek maiz heldu zioten kontzeptu eta problema da; literalki arkhé hitzak printzipio edo jatorria adierazten du eta filosofo presokratikoek physis edo naturaren funtsari esan nahi zuten hori aipatzen zutenean. Physis delakoaren printzipio gisa, arkhé hitzak adiera zenbait ditu; alde batetik, unibertsoaren eta izaki guztien lehengaia eta osagaia da; bestetik, errealitatean gertatzen diren aldaketa guztien sorburutzat ere hartzen da. Era batera edo bestera, arkhé delakoa filosofo presokratiko gehienek hausnartu zuten problema izan zen: Tales Miletokoarentzat ura zen; Anaximandorentzat apeiron delakoa; Anaximenesentzat, airea; Heraklitorentzat, sua, aldaketaren sorburutzat hartzen zuena; Parmenidesentzat, izatea; Enpedoklesentzat, lurra, ura, airea eta sua; Anaxagorasentzat, nous delakoa eta Leuzipo eta Demokritorentzat atomoa.